أسبوع الهنا يا ريتنى ما كنت انا
يحضرنى الان- بعد ما قريت تعليق من صديق لبرنامجنا الناجح حلة وانا فيها-ذكريات أسبوع كل لما افتكره اقول انا لييا الجنة والله ..كان اسبوع كده مطلعتلوش شمس من اساسه وكان عندنا لستة طويلة بطول الهرم الاكبر والاصغر مجتمعان ..طبعا لما اللستة تكون طويلة لازم دكتور يقعد على العيان فى الرعاية او الدور يونسه كده عشان ميخافش..انا قصدى العيان يونس الدكتور عشان ميخافش اصل السكن بتاعى يخوف الصراحة
الاسبوع ده بالذات كان غريب ..طويل ويخوف ..كل العيال الاندال والله مش ناسيالكم ده ..سابونى لوحدى فى السكن الطويل العريض المكون من 3 ادوار ابرتع فيه لوحدى طالما انى حقعد على لستة طويلة سبت وحد وتلات وخميس ما حبكتش على الاتنين والاربع يعنى بييت فى المستشفى اسبوع بحاله ..اذا كنت متجوزة كان زمانى اتطلقت عشان جوزى هو كمان حيخاف فى البيت لوحده ..طبعا اهلى كانوا بيجيبولى هدوم ونواشف عشان اكل المستشفى لا يسر عدو ولا حبيب الصراحة ..الكشك ده يعتبر اكلة ترم العضم بالنسبة للى كنا بناكله ..بس اسبوع عرفت فيه حاجتين مهمين : انى لازم اجمد قلبى ولازم اتعلم الطبيخ
..انا من انصار السندوتشات بتاعت الجبنة وبحب الفاكهة وبحب أرمرم مع اللمة الحلوة بس يبقى من المحل اللى ورا المستشفى وقانا الله شره وندعو جميعا ان يكسر سمه
نرجع للسكن ..قعدت فيه ليلة لوحدى أجاركم الله انا قلت ده مسكون واللا ايه ؟ زى السكن اللى فى القصر بتحس بالنهار انك عادى كده ..بالليل بتحس ان الهوا من حواليك تقيل والله أعوذ بالله ..حتى التليفزيون بوظوه وبزهق من القراية والمرتبة بتقطم ضهرى ولسه عندى شغل طويل لمدة اسبوع متهجرة من البيت ..زمايلى ينزلوا العمليات شوية وانا اشيل ما بعد العمليات مع العمليات ..شوية على نص الاسبوع سافروا قرية فى الغردقة على حس مؤتمر بس ظبطوا العيال والمدام وانا طز فييا اتحرق انا وشى فى وش باب المستشفى
غريبة ان الناس اللى على الكورنيش متواجدين فى نفس المكان معايا فى عالم تانى وانا فى عالم تانى برضة بالرغم ان اللى بيفصلنا شارع
ناس بتهيص وبتدلع وانا مشدودة من عينايا وبتطلب صبح وليل ..العيان مش راضى يسبنى فى حالى ..انا بحب العيان اللى بيبقى ساكت الصراحة ده بيبقى حلو خالص وبموت فيه ..بيسبنى أدور فيه على الغلط براحتى دون اى اعتراض عشان بيكون يا اما جاى فى حدثة يا فى غيبوبة لأى سبب يا تعبان قوى لدرجة ان مفيهوش نفس يا اما ميت
المهم طبعا السكن ده طفشت منه بالليل مش طالبة معايا رعب وهو فى حتة هووو كده بعيد عن هيصة المستشفى ..خلانى افتكر يوم ما طلعت فى اسانسير القصر بعد ما نزلت فى التالت ويمكن فى نفس الليلة الله اعلم اتقتلت واحدة عشان يسرقوا دهبها واتكتبت الحدثة دى فى الجرايد ..المهم كان السكن ابن كلب أوى بالليل ومفيش حد معايا فى التلات أدوار..لوحدى ومش عارفة انام وافكار سودة حتلعب بدماغى ..3 ادوار لوحدى : ألطم ؟ قمت نزلت الطوارئ اكشف شوية أهى اكيد فيها حالات محتاجة حاجة تتعملها
الممر بقى اللى بين السكن والطوارئ موجود بين شجر وبين ازاز بيعكس الصورة بتاعت اللى ماشى جنبه
مش منور الممر ده اللا لمبة واحدة ..لجل البخت بقى فى الاسبوع ده اللمبة اتحرقت
قمت برضة قلت مفيش داعى للخوف..لازم الممر ده أعدى منه الى بر الامان ..كانت الساعة حوالى داخله على واحدة كده واللا اتنين بعد نص الليل ..أرجع السكن اليتيم ؟ واللا أجازف واعدى الممر ؟
الصراحة مكانش جايلى نوم قمت ما عدتش الممر..انا الصراحة لما شفت شكل الشجر بالليل وهو شبه البنى ادمين اللى واقفة فى الضلمة وانعكاس هيئة جسمى فى الازاز مع الضوء الخفيف اللى جاى من الادوار اللى فوق بعد الطوارئ مع صوت جزمتى الكوتشى ..قمت الصراحة خدت الممر ده جرى
وصلت بر الامان بقى ..عديت طرقة طويلة شوية اللى بتبقى بتشغى الصبح بالموظفين والعيانين واهلهم ..دلوقتى ساكتة سكوت يجمد الواحد كده سكوت غبى ..بصيت يمينى اخر الطرقة مطعمنا المبجل قافل يعنى مفيش عشا كمان ..ملحقتوش الصراحة أحسن
المطعم بقى ده فى الاسبوع اياه كان طبخ يوم كوسة واللى بعده فاصوليا واللى بعده مسقعة -حتى قلت ازاى العيان ياكول مسقعة ؟-واللى بعده حط بواقى الكوسة والفاصوليا والمسقعة على بعض وقالوا ده تورلى طبعا سبت أمه.. شكله وريحته مش عاجبنى يمكن يكونوا طبخوا تورلى بجد ويمكن يكونوا حطوا بواقى الاكل على بعض وقالولنا ده طبق اليوم ..مش عايزة أظلم حد والله أعلم بس طعمه وريحته تخليك تكتفى بالميه بس -اليوم اللى بعده كلت جبنة نستو الصبح وعاديكوا على اللى حصل والله كنت شبه مقيمة فى الحمام ..المهم قررت من يومها ان المطعم ده مش حدخله ..والله كفاية ريحة الطبيخ بتاعهم ايه ده ؟المهم مفيش احلى من النواشف والعصير فى الشيفت بتبقى فرش كده وفايق
نرجع تانى للطرقة الطويلة ..بعد ما عديت على المطبخ ومنطقة الامن الصناعى حودت شمال واخدت اول اسانسير يطلعنى الاول
طب ليه مطلعتش على رجلييا ؟ المستشفى مفيهاش صريخ ابن يومين فى الدور الارضى والاول تقولولى اطلع على رجلى ؟أدينى استنيت جنب فرد الامن لحد ما الاسانسيرطلعنى على الاول
وصلت الطوارئ..تلاقى طقم التمريض بقى لما يشوفنى على كلمة واحدة : والنبى بلاش طب نامى فى المكتب طب نفرشلك على الكنبة دى وتنامى ...بس بلاش تقعدى معانا والنبى عشان خاطرنا
عارفين ليه بيقولوا كده ؟ عادة من بعد الساعة اتنين بيبتدوا يبدلوا النوم ما بينهم اتنين اتنين يناموا ...أول اتنين البنات عشان يعرفوا يصحوا من بعد خمسة كده ويفوقوا عشان لسه على تمانية حيسلموا الشيفت ويطلعوا جرى على العيال يطمنوا عليهم فى المدارس ويبتدوا بقى سلسلة الجرى فى السوق على شرا حاجات وبعدين الطبيخ وبعدين مذاكرة العيال ومذاكرة الراجل
الولاد بقى بيكونوا شبه نايمين بره فى الطوارئ ...الجو هادى مفيش زباين ومهديين النور شوية وده نايم على كرسى والتانى على الكونتر بعد ما راجع دفتر الاستقبال
روتين يعنى ..انا باجى من هنا الدنيا تتبدل ..أول ما أقولهم بون سوار...ألاقى بقى الاسعاف داخل جرى والانوار تنور والبنات تصحى وكولات فى المستشفى كلها وشغل يمين وشمال والله استقبال حالات كتيرة جدا ومعظمها حالات ميجور مش مثلا مغص واللا ترجيع حاجات خفافى ..لأ تستقبل مثلا بطن مفتوحة ..واحد جاى بيرجع دم ..أطفال واقعين من الادوار العالية على ضغط فى السما على نزيف على أكيوت أبدومن ..كل كتب الجراحة والباطنة يا معلم بتراجعها ما بين الساعة اتنين والساعة خامسة الفجر لحد لما تقع من طولك الصراحة ..فبدخل الرعاية-بعد معركة الطوارئ- أدورلى على قوضة بمفتاح تبع النواب مفيهاش حد وادخل اريح شوية لحد معركة الصبح فى العمليات ..
قوض الرعاية بتاعت النواب مرعبة ..مرعبة فعلا ..متطرفة وبالليل شكل تانى ..لدرجة انك تتمنى انك تبقى فى القطب الشمالى واللا الجنوبى عشان الليل ميبقاش موجود 6 أشهر على الأقل عقبال ما يعدى أسبوع الهرس ده
دخلت قوضة وقفلت بالمفتاح قام الباب خبط..مين ؟ مفيش حد بيرد..اه ماهى ليلة باينة من أولها أكيد التمريض دعى علييا عشان كان -و لازال-وشى حلو عليهم
مين تانى ؟ مفيش برضة ...فتحت الباب وفى الضوء الخافت بتاع الرعاية لقيت جثة على تروللى قودام الباب بتاعى ..اتخضيت ..هى الجثة متغطية طبعا بس كونى مسمعتش حاجة بتتزق ولا صوت رجلين ماشية وفجأة ألاقى حد ميت قصادى اتخضيت ..بس طلع عم ابراهيم جايب شهادات الوفاة عشان تتكتب للعيان اللى مات وكان فاكر ان زميلى فى القوضة ..أتاريه كان شغال على أرست -توقف قلب-وانا دخلت ريحت مكانه
المهم ..الاسبوع ده عدى بطوله وعرضه بس انا اترعبت فيه من المستشفى عموما سواء السكن واللا الرعاية ..وقررت فيه الانقطاع عن المطبخ ..خصوصا بعد اسهال الميه ده اللى جالى ..قعدت أعالج نفسى 3 ايام بدل ما أنشف وانا غض برئ
الاسبوع ده بالذات كان غريب ..طويل ويخوف ..كل العيال الاندال والله مش ناسيالكم ده ..سابونى لوحدى فى السكن الطويل العريض المكون من 3 ادوار ابرتع فيه لوحدى طالما انى حقعد على لستة طويلة سبت وحد وتلات وخميس ما حبكتش على الاتنين والاربع يعنى بييت فى المستشفى اسبوع بحاله ..اذا كنت متجوزة كان زمانى اتطلقت عشان جوزى هو كمان حيخاف فى البيت لوحده ..طبعا اهلى كانوا بيجيبولى هدوم ونواشف عشان اكل المستشفى لا يسر عدو ولا حبيب الصراحة ..الكشك ده يعتبر اكلة ترم العضم بالنسبة للى كنا بناكله ..بس اسبوع عرفت فيه حاجتين مهمين : انى لازم اجمد قلبى ولازم اتعلم الطبيخ
..انا من انصار السندوتشات بتاعت الجبنة وبحب الفاكهة وبحب أرمرم مع اللمة الحلوة بس يبقى من المحل اللى ورا المستشفى وقانا الله شره وندعو جميعا ان يكسر سمه
نرجع للسكن ..قعدت فيه ليلة لوحدى أجاركم الله انا قلت ده مسكون واللا ايه ؟ زى السكن اللى فى القصر بتحس بالنهار انك عادى كده ..بالليل بتحس ان الهوا من حواليك تقيل والله أعوذ بالله ..حتى التليفزيون بوظوه وبزهق من القراية والمرتبة بتقطم ضهرى ولسه عندى شغل طويل لمدة اسبوع متهجرة من البيت ..زمايلى ينزلوا العمليات شوية وانا اشيل ما بعد العمليات مع العمليات ..شوية على نص الاسبوع سافروا قرية فى الغردقة على حس مؤتمر بس ظبطوا العيال والمدام وانا طز فييا اتحرق انا وشى فى وش باب المستشفى
غريبة ان الناس اللى على الكورنيش متواجدين فى نفس المكان معايا فى عالم تانى وانا فى عالم تانى برضة بالرغم ان اللى بيفصلنا شارع
ناس بتهيص وبتدلع وانا مشدودة من عينايا وبتطلب صبح وليل ..العيان مش راضى يسبنى فى حالى ..انا بحب العيان اللى بيبقى ساكت الصراحة ده بيبقى حلو خالص وبموت فيه ..بيسبنى أدور فيه على الغلط براحتى دون اى اعتراض عشان بيكون يا اما جاى فى حدثة يا فى غيبوبة لأى سبب يا تعبان قوى لدرجة ان مفيهوش نفس يا اما ميت
المهم طبعا السكن ده طفشت منه بالليل مش طالبة معايا رعب وهو فى حتة هووو كده بعيد عن هيصة المستشفى ..خلانى افتكر يوم ما طلعت فى اسانسير القصر بعد ما نزلت فى التالت ويمكن فى نفس الليلة الله اعلم اتقتلت واحدة عشان يسرقوا دهبها واتكتبت الحدثة دى فى الجرايد ..المهم كان السكن ابن كلب أوى بالليل ومفيش حد معايا فى التلات أدوار..لوحدى ومش عارفة انام وافكار سودة حتلعب بدماغى ..3 ادوار لوحدى : ألطم ؟ قمت نزلت الطوارئ اكشف شوية أهى اكيد فيها حالات محتاجة حاجة تتعملها
الممر بقى اللى بين السكن والطوارئ موجود بين شجر وبين ازاز بيعكس الصورة بتاعت اللى ماشى جنبه
مش منور الممر ده اللا لمبة واحدة ..لجل البخت بقى فى الاسبوع ده اللمبة اتحرقت
قمت برضة قلت مفيش داعى للخوف..لازم الممر ده أعدى منه الى بر الامان ..كانت الساعة حوالى داخله على واحدة كده واللا اتنين بعد نص الليل ..أرجع السكن اليتيم ؟ واللا أجازف واعدى الممر ؟
الصراحة مكانش جايلى نوم قمت ما عدتش الممر..انا الصراحة لما شفت شكل الشجر بالليل وهو شبه البنى ادمين اللى واقفة فى الضلمة وانعكاس هيئة جسمى فى الازاز مع الضوء الخفيف اللى جاى من الادوار اللى فوق بعد الطوارئ مع صوت جزمتى الكوتشى ..قمت الصراحة خدت الممر ده جرى
وصلت بر الامان بقى ..عديت طرقة طويلة شوية اللى بتبقى بتشغى الصبح بالموظفين والعيانين واهلهم ..دلوقتى ساكتة سكوت يجمد الواحد كده سكوت غبى ..بصيت يمينى اخر الطرقة مطعمنا المبجل قافل يعنى مفيش عشا كمان ..ملحقتوش الصراحة أحسن
المطعم بقى ده فى الاسبوع اياه كان طبخ يوم كوسة واللى بعده فاصوليا واللى بعده مسقعة -حتى قلت ازاى العيان ياكول مسقعة ؟-واللى بعده حط بواقى الكوسة والفاصوليا والمسقعة على بعض وقالوا ده تورلى طبعا سبت أمه.. شكله وريحته مش عاجبنى يمكن يكونوا طبخوا تورلى بجد ويمكن يكونوا حطوا بواقى الاكل على بعض وقالولنا ده طبق اليوم ..مش عايزة أظلم حد والله أعلم بس طعمه وريحته تخليك تكتفى بالميه بس -اليوم اللى بعده كلت جبنة نستو الصبح وعاديكوا على اللى حصل والله كنت شبه مقيمة فى الحمام ..المهم قررت من يومها ان المطعم ده مش حدخله ..والله كفاية ريحة الطبيخ بتاعهم ايه ده ؟المهم مفيش احلى من النواشف والعصير فى الشيفت بتبقى فرش كده وفايق
نرجع تانى للطرقة الطويلة ..بعد ما عديت على المطبخ ومنطقة الامن الصناعى حودت شمال واخدت اول اسانسير يطلعنى الاول
طب ليه مطلعتش على رجلييا ؟ المستشفى مفيهاش صريخ ابن يومين فى الدور الارضى والاول تقولولى اطلع على رجلى ؟أدينى استنيت جنب فرد الامن لحد ما الاسانسيرطلعنى على الاول
وصلت الطوارئ..تلاقى طقم التمريض بقى لما يشوفنى على كلمة واحدة : والنبى بلاش طب نامى فى المكتب طب نفرشلك على الكنبة دى وتنامى ...بس بلاش تقعدى معانا والنبى عشان خاطرنا
عارفين ليه بيقولوا كده ؟ عادة من بعد الساعة اتنين بيبتدوا يبدلوا النوم ما بينهم اتنين اتنين يناموا ...أول اتنين البنات عشان يعرفوا يصحوا من بعد خمسة كده ويفوقوا عشان لسه على تمانية حيسلموا الشيفت ويطلعوا جرى على العيال يطمنوا عليهم فى المدارس ويبتدوا بقى سلسلة الجرى فى السوق على شرا حاجات وبعدين الطبيخ وبعدين مذاكرة العيال ومذاكرة الراجل
الولاد بقى بيكونوا شبه نايمين بره فى الطوارئ ...الجو هادى مفيش زباين ومهديين النور شوية وده نايم على كرسى والتانى على الكونتر بعد ما راجع دفتر الاستقبال
روتين يعنى ..انا باجى من هنا الدنيا تتبدل ..أول ما أقولهم بون سوار...ألاقى بقى الاسعاف داخل جرى والانوار تنور والبنات تصحى وكولات فى المستشفى كلها وشغل يمين وشمال والله استقبال حالات كتيرة جدا ومعظمها حالات ميجور مش مثلا مغص واللا ترجيع حاجات خفافى ..لأ تستقبل مثلا بطن مفتوحة ..واحد جاى بيرجع دم ..أطفال واقعين من الادوار العالية على ضغط فى السما على نزيف على أكيوت أبدومن ..كل كتب الجراحة والباطنة يا معلم بتراجعها ما بين الساعة اتنين والساعة خامسة الفجر لحد لما تقع من طولك الصراحة ..فبدخل الرعاية-بعد معركة الطوارئ- أدورلى على قوضة بمفتاح تبع النواب مفيهاش حد وادخل اريح شوية لحد معركة الصبح فى العمليات ..
قوض الرعاية بتاعت النواب مرعبة ..مرعبة فعلا ..متطرفة وبالليل شكل تانى ..لدرجة انك تتمنى انك تبقى فى القطب الشمالى واللا الجنوبى عشان الليل ميبقاش موجود 6 أشهر على الأقل عقبال ما يعدى أسبوع الهرس ده
دخلت قوضة وقفلت بالمفتاح قام الباب خبط..مين ؟ مفيش حد بيرد..اه ماهى ليلة باينة من أولها أكيد التمريض دعى علييا عشان كان -و لازال-وشى حلو عليهم
مين تانى ؟ مفيش برضة ...فتحت الباب وفى الضوء الخافت بتاع الرعاية لقيت جثة على تروللى قودام الباب بتاعى ..اتخضيت ..هى الجثة متغطية طبعا بس كونى مسمعتش حاجة بتتزق ولا صوت رجلين ماشية وفجأة ألاقى حد ميت قصادى اتخضيت ..بس طلع عم ابراهيم جايب شهادات الوفاة عشان تتكتب للعيان اللى مات وكان فاكر ان زميلى فى القوضة ..أتاريه كان شغال على أرست -توقف قلب-وانا دخلت ريحت مكانه
المهم ..الاسبوع ده عدى بطوله وعرضه بس انا اترعبت فيه من المستشفى عموما سواء السكن واللا الرعاية ..وقررت فيه الانقطاع عن المطبخ ..خصوصا بعد اسهال الميه ده اللى جالى ..قعدت أعالج نفسى 3 ايام بدل ما أنشف وانا غض برئ
8 Comments:
ايه يا بنتى فيلم الرعب اللى انتى عايشة فيه ده
ما تسيبك من الشغلانة دى وعوضك على الله فى السبع سنين اللى راحوا منك دول
انا حسيت انى بتفرج على فيلم لهتشكوك
بس حلو
والله ده حصللى يا باشمهندس..وبعدين دول بقوا 14 سنة لحد دلوقتى مش 7
وبعدين انا لو سبتها حشتغل ايه ؟ عندك اقتراح ؟
اولا انا مش بشمهندس
ثانيا انا قصدى على الـ 7 سنين بتوع الكلية
ثالثا ممكن تشتغلى اى حاجة مفيهاش الرعب ده
ولا اقولك تعالى اشتغلى معايا
انت بتشتغل فى ايه ؟ وبعدين الطب ده بقى بيجرى فى دمى خلاص.ده انا مش حعيش مع جوزى قد ما عشت فى المستشفى
انا بشتغل مستشار قانونى بس مش فى مصر
وبعدين نصيحة لوجه الله بلاش ترتبطى بالمستشفى اكتر من كده
ده حتى مش حلو على عقلك الباطن
وكفاية افلام الرعب اللى عشتيها لغاية دلوقتى
مستشار ؟ ايه الكلام الكبير ده
مش كبير قوى
احسن تكونى فاكرة مستشار من بتوع القضاء
لا انا محامى على قدى بس هنا المحامين اللى عندهم خبرة بيسموهم مستشارين قانونيين
وتحيا جمهورية مصر العربية
Post a Comment
<< Home